อ่านเรื่องรอยรักแรงแค้น ตอนที่ 2 วันที่ 28 ส.ค. 58

อ่านเรื่องรอยรักแรงแค้น ตอนที่ 2 วันที่ 28 ส.ค. 58

“ทำไมวะ!” เสียงธาดาตัดบทอย่างฉุนเฉียว “ฉันจะไปไหว้เมียฉันไม่ได้เลยเหรอ มันเกินไปแล้ว บอกนายคิมหันต์เพื่อนนายด้วยว่า เป็นไงเป็นกัน...เมียฉันตายไปคนนึงแล้ว ฉันไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว จะเอากันให้ถึงตายเลยก็ได้ มาลองดูกันไหม” พูดจบธาดากดปุ่มเลิกการสนทนาทันที

มุกรินติงว่าชุมสายอาจจะหวังดีกับเราจริงๆก็ได้ ธาดาไม่เชื่อ เพราะเขาเพื่อนกันก็คิดเหมือนกันนั่นแหละ มุกรินขับรถไปเงียบๆ ปล่อยให้น้ำตาไหลออกมา ธาดาหันมองมุกริน เอ่ยขอโทษที่ลืมไปว่าคิมหันต์เป็นคู่หมั้นน้อง บ่นตัวเองว่า



“พี่ไม่น่ายกมุกให้มันเลย...แม่งเอ๊ย!”

ฝ่ายชุมสายคุยกับมุกรินและธาดาแล้ว ถามคิมหันต์ที่ยังหน้าถมึงทึงว่าจะใช้ความรุนแรงแน่หรือ เตือนสติว่า เขากำลังจะแต่งงานกับมุกริน ทำแบบนี้ต่อไปจะมองหน้ากันติดได้ยังไง คิมหันต์สวนทันควันว่า

“แล้วที่มันทำกับพี่มล แกคิดว่าเรายังมองหน้ากันติดงั้นเหรอ?”

เมื่อห้ามไม่สำเร็จ ชุมสายยุให้เอาให้เต็มที่ไปเลย แต่ตนต้องแจ้งท้องที่ล่วงหน้า อย่ามาต่อว่ากันนะ แล้วเดินแยกไป

ooooooo

พอมุกรินขับรถมาถึงวัด ธาดาลงจากรถ เจอ คิมหันต์ยืนจังก้าอยู่หน้าศาลาแล้ว ธาดาก้าวเข้าไปบอก คิมหันต์ว่า

“ฉันจะไหว้ศพเมียฉัน นายไม่มีสิทธิ์ห้าม” คิมหันต์พูดนิ่งๆว่า ก็ลองดู แล้วหันไปคว้าท่อนเหล็กคล้ายชะแลงมาถือแน่น แต่ก็หยุดธาดาไม่ได้ เขาก้าวเข้าไปหา มุกริน ร้องเรียกพี่ชายและขอร้องคิมหันต์อย่าทำอะไรพี่ชายตน

คิมหันต์ใช้ท่อนเหล็กทุบกระจกรถธาดาจนแตกทุกบาน ตะโกนอย่างโกรธแค้นเมื่อธาดาร้องห้าม

“มึงเสียดายเหรอ นี่แค่รถมึงยังเสียดาย แล้วนั่น พี่กูที่นอนอยู่ในโลงนั่นพี่สาวกู มึงคิดว่ากูจะอยู่เฉยๆเหรอ”

เมื่อไม่มีใครยอมใคร ทั้งคู่พุ่งเข้าชกต่อยกันลงไปคลุกฝุ่น แม้ชุมสายกับมุกรินจะร้องห้ามก็หยุดไม่ได้ จนตำรวจมาถึงจึงลากทั้งคู่แยกจากกันได้สำเร็จ

ตำรวจพาคู่กรณีไปที่โรงพัก ขณะตำรวจกำลังหว่านล้อมทั้งคู่ให้คิดถึงความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันในอดีตนั้น บรรเจิดก็เข้าไปแจ้งตำรวจว่าลูกความตนไม่ขอเอาความเรื่องทำร้ายร่างกายกัน ส่วนเรื่องรถที่เสียหาย...ชุมสายพูดแทรกขึ้นว่าคิมหันต์ยินดีรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งหมด

เมื่อคู่กรณีไม่เอาความต่อกัน ตำรวจจึงลงบันทึกประจำวันเปรียบเทียบปรับแล้วจะปล่อยตัวไปทีละคนเพื่อความปลอดภัย บรรเจิดแจ้งแก่ตำรวจว่า

“คุณธาดาลูกความของผม ผมขอฝากไว้ที่นี่สักคืน ก่อนได้ไหมครับ เพื่อความปลอดภัยเหมือนกัน แล้วพรุ่งนี้ผมทำเรื่องขอถอนประกัน เพราะให้แกอยู่ในเรือนจำปลอดภัยกว่าออกมาข้างนอกครับ รอออกมาทีเดียวตอนชนะคดีเลยดีกว่า” แล้วบอกมุกรินว่า “คุณมุกรินกลับบ้านได้เลยครับ เดี๋ยวผมจะเข้าไปทำความเข้าใจกับพี่ชายคุณเอง ไม่ต้องเป็นห่วง ไม่ต้องกังวลนะครับ เป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้วที่ต้องทำให้คุณธาดาสะดวกสบายและปลอดภัยที่สุด เสธ.ท่านกำชับมา”

“เสธ.” มุกรินงงๆ

“ผู้หลักผู้ใหญ่ที่ผมเคารพน่ะครับ...ท่านเอ็นดูพี่ชายคุณ”

คิมหันต์เดินมาบอกมุกรินว่าจะไปส่งเธอที่บ้านแล้วเดินนำไป มุกรินนิ่งไปอึดใจแล้วจึงเดินตามไปที่รถ

ooooooo

ตลอดเวลาที่นั่งรถมาด้วยกัน ทั้งมุกรินและคิมหันต์ต่างนั่งเงียบ จนมาถึงบ้าน มุกรินเรียกเขาให้เข้าบ้านก่อนไหม คิมหันต์ไม่ตอบแต่เอื้อมไปกุมมือเธอไว้เบาๆ ทำเอามุกรินน้ำตาแทบไหล

ระหว่างเดินเข้าบ้าน มุกรินถามอย่างสะเทือนใจว่าเราจะเป็นอย่างนี้อีกนานไหม เขาตอบอย่างเลื่อนลอยว่าไม่รู้เหมือนกัน

เมื่อเข้าไปในบ้าน คิมหันต์เดินไปดูรูปถ่ายคู่ของตนกับมุกรินที่วางอยู่หลังตู้ ต่างสะเทือนใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจนความสัมพันธ์เปลี่ยนไป คิมหันต์บอกว่าตนไม่อยากให้เรื่องเป็นแบบนี้เลย มุกรินบอกว่าตนรู้ คิมหันต์ติงว่าเธอรู้ไม่เท่าที่ตนรู้สึก และเธอเข้าใจก็ไม่เหมือนที่ตนรู้สึกเองหรอก เพราะเราอยู่กันคนละฝั่ง ความสูญเสียไม่เท่ากัน

แต่ทั้งคู่ต่างยืนยันว่าเรายังมีความรู้สึกต่อกันอย่างที่เคยเป็น ถ้าความจริงพิสูจน์ออกมาอย่างไร เราต่างก็ต้องยอมรับให้ได้ แต่คิมหันต์รับไม่ได้ ยืนยันมั่นใจว่า “มุกก็รู้ว่าเป็นเขา...มันต้องเป็นเขา!”

มุกรินยังเล่าให้เขาฟังว่า เช้ามืดคืนเกิดเหตุตนได้คุยโทรศัพท์กับวิมลรัตน์ด้วย คิมหันต์ถามว่าแล้วพี่มล ว่าอย่างไร

“เงียบค่ะ พี่มลไม่ได้พูดอะไร เขาคงกำลังโกรธพี่ใหญ่อยู่”

“หรือไม่ก็ตายไปก่อนหน้านั้นแล้ว” คิมหันต์แทรกเสียงเข้ม พูดแล้วต่างก็เงียบกันไป จนมุกรินถามขึ้นว่าเราลองไม่พูดเรื่องนี้กันไหม เผื่อความสัมพันธ์ของเราจะกลับมาเหมือนเดิม

คิมหันต์บอกมุกรินว่า เราคงต้องเลื่อนงานแต่งออก ไปก่อน เราห่างกันสักพัก ตนตัดสินใจจะไปอยู่ซานฟราน จนกว่า อีกสองเดือนศาลนัดจึงจะกลับมา สัญญาว่ากลับมาก็จะยังรักเธอเหมือนเดิม

เมื่อคิมหันต์ไปแล้ว ชุมสายแชตคุยกับคิมหันต์เล่าผลการสืบสวนฝ่ายที่เกี่ยวข้องต่างๆ บอกว่าล้วนแต่เป็นผลดีต่อฝ่ายเราทั้งสิ้น จนสุดท้ายชุมสายพูดถึงมุกรินว่า

“คุณมุกเป็นผู้หญิงที่น่าสงสาร พี่ชายเธอจะทำความผิดยังไงก็ตาม แต่เธอก็ทำหน้าที่น้องสาวอย่างดีเยี่ยม เธอแบ่งเวลาไปเยี่ยมพี่ชายแทบจะทุกวัน ส่วนงานที่บริษัทก็ไม่เคยขาดตกบกพร่อง ใครจะซุบซิบนินทาเรื่องพี่ชายเธออย่างไร เธอก็ไม่หวั่นไหว ดูเหมือนว่าผู้จัดการบริษัทจะเอ็นดูเธอเป็นพิเศษด้วย”

“ฉันไม่ไว้ใจไอ้พ่อหม้ายคนนั้น ฝากแกดูให้หน่อย” ชุมสายเร่งเขาให้รีบกลับมาดูเอง “เราตกลงกันไว้ว่าจะเจอกันตอนขึ้นศาลเลย”

ชุมสายถามว่าอยู่ทางโน้นไม่มีปัญหาใช่ไหม

“ไม่มี นอกจากพักตรา เธอตามหาฉันจนเจอ แกคงไม่ได้ให้ที่อยู่ฉันไปใช่ไหม” ชุมสายบอกว่าไม่ได้ให้ เตือนเพื่อนรักว่า จะทำอะไรก็คิดหน้าคิดหลังให้ดีแล้วกัน คิมหันต์บอกว่าตนกำลังหาทางหนีเธออยู่

ครู่เดียว พักตราก็ถือถ้วยกาแฟเข้ามาให้ “พักตร์กลับห้องก่อน...พรุ่งนี้เราไปเดินเล่นแถวโกลเดนเกตกัน อย่านอนดึกนักนะคิม” พอพักตราเดินออกไป คิมหันต์ก็หันมองไปนอกหน้าต่างห้องพัก...

ooooooo

เช้าตรู่วันนี้ ขณะที่มุกรินยังนอนอยู่ เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากพักตราที่เดินทางมาถึงสนามบินสุวรรณภูมิแล้ว ถามว่าวันนี้ไม่ไปศาลหรือ เธอบอกว่าไปสิ

“งั้นวันนี้เธอก็จะได้พบกับคู่หมั้นเป็นครั้งแรกในรอบสองเดือนใช่ไหม” มุกรินยังงงๆ พักตราพูดต่อ “สงสัยใช่ไหมว่าทำไมฉันรู้...ฉันใส่ใจเรื่องของเพื่อนเสมอจ้ะ ยิ่งไปกว่านั้น บังเอิญฉันไปเที่ยวซานฟรานมา และก็บังเอิญเจอคู่หมั้นของเธอกำลังเหงา ฉันก็เลยช่วยดูแลสภาพจิตใจของเขาให้ดีขึ้นจ้ะ”

“เหรอ...”

“แล้วก็บังเอิญฉันกลับมาเมืองไทยวันนี้วันเดียวกับเขาไฟลท์เดียวกับเขาอีกต่างหาก ฉันก็เลยรีบโทร. มาบอกเธอ เผื่อว่าเธอไปได้ยินจากปากคนอื่นเดี๋ยวจะเข้าใจผิด...ไปล่ะแล้วเจอกันนะ...อ้อ...ขอให้ทุกอย่างที่ศาลวันนี้ ราบรื่นนะ มุกริน”

วางสายจากพักตราแล้ว มุกรินเริ่มหวั่นไหวกับท่าทีของเธอ

ฝ่ายคิมหันต์กลับมาถึงก็ไปที่ห้องนอนของวิมลรัตน์ เขาพูดกับรูปถ่ายของพี่สาวที่ถือในมือว่า

“วันนี้ศาลนัดสืบพยานเป็นนัดแรกนะพี่มล...คาดว่าคงไม่นานนัก คดีก็จะจบ... และอีกไม่นาน ไอ้ฆาตกรก็จะต้องได้รับโทษของมันอย่างสาสม!”

เมื่อไปถึงศาลพร้อมชุมสาย อัยการประสงค์ คิมหันต์ยังบอกกล่าวพี่สาวตนว่า

“พวกเราทุกคนทำงานกันอย่างเต็มที่เพื่อเรียกร้อง ความยุติธรรมให้กับพี่มล...”

จนมาถึงทางเดินในศาล มุกรินที่มาถึงก่อนแล้ว เธอนั่งอยู่ริมระเบียง พอเห็นคิมหันต์มา เธอยิ้มทัก

“คิม...สบายดีไหม”

“พักตราตามไปหาผมถึงซานฟราน...ผมบอกคุณ ให้รู้ไว้ เผื่อคุณได้ยินจากคนอื่นจะได้ไม่เข้าใจผิดผม” เขาจับมือมุกรินบอกว่า “เราจะผ่านเรื่องนี้ไปด้วยกันนะมุก” แล้วก็เดินเข้าไปในห้องพิจารณาคดี

ooooooo

อ่านเรื่องรอยรักแรงแค้น ตอนที่ 2 วันที่ 28 ส.ค. 58

ละครรอยรักแรงแค้น บทประพันธ์โดย ชลาลัย
ละครรอยรักแรงแค้น บทโทรทัศน์โดย ศรัณยู วงษ์กระจ่าง
ละครรอยรักแรงแค้น กำกับการแสดงโดย ศรัณยู วงษ์กระจ่าง
ละครรอยรักแรงแค้น ผลิตโดย บริษัท สามัญการละคร จำกัด
ละครรอยรักแรงแค้น ออกอากาศทุกวันพุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.20 น.
ติดตามชม ละครรอยรักแรงแค้น ได้ทางทางช่อง 7 สี
ที่มา ไทยรัฐ